27 Haziran 2012 Çarşamba

Alışmak bir yara bağrımda kanıyor


Hocam hitabı çok yaygın, özellikle ODTÜ’lüler arasında ‘inşallah’ gibi bir şey. Hac kökünden yola çıkılarak, yol gösterici, rehber gibi anlamlarının da olduğunu düşünürsek, yol tarifi sorduğumuz kişiler için kullanmamız gayet doğal.

Fekat edukasyon hayatında ben hac vazifesini layıkıyla yerine getirebilen az sayıda insan gördüm. Bunlardan biri, bize üniversitenin ilk yılında, otuzunu görmeden terk-i diyar eylemeyi ‘tercih eden’ bir dünya ademoğlunu okutup bunalımlardan bunalım beğendiren Yusuf Hoca olmuştu. Hoca bir gün kendisine yüzyıllardır eşlik eden Samson Agonistes saçlarını, bıyıklarını kestirip sınıfa geldiğinde bir arkadaş, “hocam şimdi biz sizin bu halinize nasıl alışacağız?” diye sitem etmiş, o da, “iki kaşımın arasından bacağım çıksa yine alışırsınız, insanoğlu her şeye alışır” demiş idi. Sonra alışmak sevmekten bile zor gelmedi.

“İnsan alışan bir hayvandır.” Can Yücel, Mevlana, Fidel Castro.


Hiç yorum yok: