'Günün Sözü'nü biraz aşan paragraf

Rakı sofrasından bir iki duble içip kalkan insanlar kadar beni hayretler içinde bırakan yok. Ertesi gün iş varsa, gitme be kardeşim şurada bir şey anlatmaya hazırlanıyoruz. Hem topik falan dense de bizim buranın ezmesi gibisi yoktur, biraz alır mıydın?

Hiç fark ettin mi bilmem artık sofralarda şarkı falan söylemiyorum. Çünkü her şeyin bir yeri varmış, o yer burası değil, kâni oldum. Hayatta değer verdiği çok şey olan birisi görünsem de esastan görüştüğüm az var. [Ölülerimi anmak için içine biraz Kamelya katılmış çay içmem yeterli yoksa, bundan bahsetmiyorum.]

Biz birini son kez gördüğümüz yeri asla unutmayız ve her defasında onun için de bir kadeh atarız. Bu nedenle herkesten daha serhoş olmak zorundayız. Biz kim miyiz? Biziz işte.

(Güney Ongun, 33. Masaya oturdu mu şişenin dibini görmeden, babasını anmadan kalkmıyor.)