How I Met My Friend’s Friend?

Geldim.

Bizim zamanımızda msn sohbetleri vardı ve bir süre ortalıkta gözükmeyenler vuslata erdiklerinde böyle seslenirlerdi. Efendime söyleyeyim, insanlar birbirlerini titretirlerdi; derken facebook çıktı ve dürtmeye başladılar. Sonra mesela, insanlar yekdigerine iltifat ederdi ve bunlar retweet’lenirdi.

Geçen akşam, şehrin anason tüketiminde ciddi bir payımızın olduğu arkadaşlarla bir pastanede buluştuk. “Alcoholics artık with Borders” heyeti tarafından organize edilen toplaşının nedenleri arasında, ileride çocuklarımıza, gençliğimizle alakalı bir pastane anısı anlatma arzumuz vardı. Bakarsınız bu pastane yakın zamanda yıkılır, yerine yeni bir yaşam alanı kurulur da, ne güzel günlerdi onlar, diye biz ahlanır vahlanırken çocuklar da hakikatten harika zamanlar geçirdiğimizi düşünürler. 

Bizim zamanımızda insanlar, çok acıklı bir şey olduğunda, buna verdikleri tepkiyi göstermek için profil fotoğraflarını değiştirirlerdi. Sonra yeniden eski hallerine, o şezlongta çekilmiş fotoğraflarına dönebileceklerine nasıl kanaat getirirlerdi, işte onu bilemiyorum çocuklar.